کد مطلب:22197 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

بهترين راه براي معرفت خدا چيست؟ آيا انسان با عمل نيك و خالصانه، به معرفت حضرت حق مي رسد؟

اما در باب اين كه چگونه بهتر خدا را بشناسيد تا بهتر بتوانيد او را عبادت كنيد لازم است به نكات ذيل توجه فرماييد: در برآيند كلي شناخت انسان نسبت به خداوند سبحان دوگونه است: 1- شناخت حصولي: كه مقصود از آن شناخت از را عقل، تفكر، انديشه، استدلال و برهان است. 2- شناخت حضوري، كه خود دوگونه است: 1-2- درك فطري يا خداشناسي فطري: كه يك علم حضوري غيراكتسابي در نهاد انسان و بيرون از محدوده اختيار اوست. اين شناخت فطري -كه در قلمرو اخلاق قرار نمي گيرد در بيشتر انسان ها تنها استعداد و مايه اي است كه آدمي با تلاش خود مي تواند آن را از استعداد به فعليت و از حالت ابهام به مرحله درك حضوري آگاهانه برساند. 2-2- علم حضوري اكتسابي: كه يك علم حضوري روشن و آگاهانه است و آدمي با تلاش و پس از پيمودن مراحل تكامل، اين شايستگي را مي يابد كه خداوند آن را به او افاضه نمايد. اين نوع معرفت داراي مراتب گوناگون شديد و ضعيف است كه آخرين مرحله آن همان هدف نهايي آفرينش و بالاترين مرتبه كمال انساني مي باشد. هر چند دريافت اين معرفت حضوري، مانند گونه قبل مستقيماً در اختيار آدمي نيست، اما مقدمات دست يابي به آن از افعال اختياري است. در حقيقت افاضه اين كمال - معرفت به خداوند - پاداش بخشي از افعال اختياري انسان است كه به صورت تام و كامل در آخرت به او داده مي شود هر چند مراتب ديگري از اين معرفت حضوري براي برخي از اولياي خدا در اين دنيا فراهم مي آيد. بر اساس مطالب پيش گفته با شناخت نفس يا روح يا حقيقت خود و توجه به اين امر كه اصل ما يعني روح ما چه بوده، چه گشته و چه مي تواند باشد و آگاهي از چگونگي تهذيب نفس و طريق سلوك و راه حصول كمال مي توانيد خداوند را با علم حضوري اكتسابي بيشتر، بهتر و عميق تر بشناسيد. در واقع معرفت نفسي كه پلي براي معرفت خداوند است، همان سلوك عملي و شرعي است كه بايد با استفاده از استادي مجرب و تأييد شده و عمل به دستورات او محقق مي شود. بنابراين، امري كه انسان را به شهود وجه حق مي رساند، شناخت حقيقت خود و حركت به سوي مقام اصلي خود است و اين جز با تحصيل تقوا ميسر نخواهد بود. در اين رابطه توصيه مي كنيم كتاب «مقالات» استاد محمد شجاعي را كه در سه جلد از سوي انتشارات سروش به چاپ رسيده است با دقت، تكرار و وسواس مطالعه فرماييد. به هر حال بايد دانست كه: {Sهر كسي اندازه روشندلي # غيب را بيند به قدر صيقلي S} {Sهر كه صيقل بيش كرد او بيش ديد# بيشتر آمد بر او صورت پديدS} {V(مثنوي/دفتر چهارم، ابيات 2909 - 2910)V}